Kathang-Isip

Hindi ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman.

Lagi na lang ba tayong ganito?

Mahabang katahimikan.

Hindi ko alam kung ano ang mali sa ginawa ko, kung meron ba kong nasabing hindi maganda.

Hula. Isip. Isip. Isip.

Hindi ba pwedeng i-cancel ang sked sa kanila para makapag-usap tayo?

Sabagay, unawain ko na lang din siguro, baka nagpa-appointment ka pa dun..ay 'Ella, bitter ka masyado'..kasi siguro lang kahit paano eh umasa ko na makikipagkita ka sa 'kin..---eh ano naman panama mo dun eh naka-schedule na yun..yung sa 'yo biglaan lang - suntok sa buwan lang naman di ba? Di ka naman dapat umasa na magkikita talaga kayo in the first place...oo nga naman, may malaking point..

Nakakapagod mag-isip. Nakakaiyak. Kanina sobrang naiiyak na talaga ko kung saan ako nakatayo, pinigilan ko lang dahil sobrang dami ng tao na dumadaan sa harap ko...at ayoko na rin naman hanapin ang washroom at baka mamula lang ang mata ko kung hahayaan kong humulagpos yung mga luha na gusto pa yatang mag-unahan sa pagpatak (excited?).

Alam ko unfair talaga ang sitwasyon..agrabyado sa side mo..at di talaga maiwasan na maging issue yan sa panahon na hindi ko alam kung hanggang kailan o kung may hangganan...suko na ba?